"Vastana’tuke li nefsî." "Seni kendim için seçip yetiştirdim." Kur'an 20:41
Muhammed (a.s) bakın. Neyi sevdi ise alındı.Doğmadan önce baba sonra anne,dede,amca,eş ve dahi çocukları,dostları.. Tüm sığındığı kaleler elinden alınıyor.Neye biraz ilgi göstersen peşi sıra elinden kayıp gidiyor.Koyu bir yalnızlık kuyusuna atılıyor. İbrahimin ateşi,Yusuf'un kuyusu,Musa'nın sarayı..
En zor çıkılacak yerde Musa'nın sarayı idi. Şan,makam,mevki,para,kullar bildiğiniz prensdi. Hükümdar adayı şanı olan Prens. Ordan çıkma iradesini en son Musa gösterebilmiştir. Kelimetullah ünvanını belkide bu yüzden alabilmiştir.
Ancak günümüzde saraya giripde çıkan bir Musa hiç göremedik. Ve ne gariptir müslümanların ümitle bağlandığı tüm liderler,saraylarda kusursuz bir yaşam içinde kimsenin huzurunu kaçırmadan ,etliye sütliye dokunmadan mevcut makamın keyfini sürmeye devam ediyorlar.
Siz bir diyanet işleri başkanı gördünüz mü devlete :Fazi haram! Faizin,faizini alıyorsun.Senin sistemin yanlış.Ya vazgeç yahut bu makamı ve kurumu kapatırım.. diyebilen.Nerde gariban var o'na söylerler.. Örneği çoğaltabiliriz.
Velhasıl "bu iş lafla değil"..
Rabbim bizi kendine seçtiğinde beraberinde sabırda ver! Yalnızlık terbiyesine katlanma gücü ver..Her türlü yoksulluğumuzu yaşamayı kolaylaştır. Bizden önceki salih kullar hangi duaları etti iseler aynını bizlerde ediyoruz. Merhamet ettiğin gibi bizleride merhametli yaşamayı nasip et!
