İkiz bebekler anne karnında sohbet ediyorlardı.
- Ayrıntılar
- Kategori: Tefekkür
- Cumartesi, 30 Mart 2013 17:29 tarihinde yayınlandı.
- Gösterim: 1544
"İkiz bebekler anne karnında sohbet ediyorlardı.
Kaya soruyor: Sen doğumdan sonraki hayata inanıyor musun?
Ali: Tabii ki doğumdan sonra bir hayat olduğunu herkes biliyor. Biz burada doğumdan sonrası hayata hazırlanıyoruz.
Kaya: Bunların hepsi saçmalık doğumdan sonra hayat olamaz. Biz burada göbeğimizdeki kordonla besleniyoruz. Bu kordon kopunca nasıl besleneceğiz ki?
Ali: Her şeyi tam ayrıntılarıyla bilemiyoruz tabii ki ama orada ışık, sevinç olacak, bizimle ilgilenenler bize hizmet edenler olacak. Bizi öyle bir sevecekler ki hayal bile edemezsiniz. Dünya bizim için çok geniş olan annemizin karnından çok geniş ve büyük hayal bile edemeyeceğimiz kadar büyük olacak. Burası geçici bir yer biz burada doğum sonrası hayata hazırlanıyoruz.
Kaya: Bu çok komik ve saçma buradan daha geniş daha rahat bir yer olmaz. Anne karnından gidenler daha şimdiye kadar geri dönmediler? Doğumdan sonra göbek bağımız kopacak ve hayat bitecek. Bundan sonra yok olup gideceğiz.
Ali: Doğumdan sonra nasıl bir hayat olduğunu tabii ki tam bilemiyoruz ama annemiz bizimle ilgilenecek. Bize sevgi ve mutluluklar sunacak.
Kaya: Sen anneye inanıyor musun? Hani neredeki ki o? Ben göremiyorum.
Ali: O her yerde bizi çepeçevre sarıyor. Biz onun sayesinde yaşıyoruz. O'nsuz biz bir hiçiz.
Kaya: Tam bir saçmalık ben anne filan göremiyorum hani? Hani nerede? Belli ki yok!
Ali: Eğer etrafta sessizlik olsaydı, bizi annemizle baş başa bıraksalardı. Biz onun bizi nasıl okşadığını nasıl koruduğunu nasıl sevdiğini anlayabilirdik. Ben inanıyorum ki bizim bu anne karnındaki hayatımız aslında esaret hayatı, biz asıl özgürlüğümüze dünyaya gidince kavuşacağız."